محدودیت‌های آموزشی باعث ناامیدی و محو زنان در جامعه شده‌است. دست‌کم در حدود یک هزار دختر در افغانستان در نامه‌ی سرگشاده به رهبران جهان بیان کرده که محدودیت‌های آموزشی نه تنها آنها را از آموزش محروم کرده بلکه نقش زنان را نیز در زندگی اجتماعی کاهش داده است.
حدود یک هزار دختر دانش‌جو از ۲۱ استان کشور و دختران مهاجر در ایران و پاکستان در نامه‌ای از رهبران کشورهای جهان و کشورهای اسلامی خواسته‌اند تا در کنار دختران افغانستان ایستاده و از حقوق مشروع آنها حمایت کنند.
در بخشی از این نامه آمده‌است: «طالبان پس از تسلط شان بیش از ۸۰ فرمان محدودکننده علیه زنان صادر کرده‌اند که باعث سرکوب زنان و دختران در افغانستان شده است و چنین دستوراتی زنان را از جامعه کاملن محو می‌کند.»
هم‌چنان در این نامه بیان شده‌است که طالبان با وضع مقررات و قوانین جدید دختران و زنان افغان را بیش‌ازپیش از جامعه دور کرده و دست‌رسی زنان و دختران را از حقوق اساسی آنان محدود و یا کوتاه کرده است.
به گفته‌ی این دختران محدودیت‌های آموزشی، دختران را در معرض ازدواج‌های اجباری، خودکشی، ناامیدی فزاینده و خشونت قرار داده است.
این دختران از رهبران جهان خواسته‌اند تا اقدامات فوری جهت رفع محدودیت‌های آموزشی دختران در افغانستان گام‌های عملی برداشته و فشارهای لازم و قانونی را بر طالبان وارد کنند.
از دو سال بدین‌سو طالبان آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را ممنوع کرده و یک سال پیش حق تحصیل دختران در دانشگاه را نیز از آنان گرفته‌اند.
ممنوعیت‌های آموزشی دختران در افغانستان با انتقادهای شدید نهادهای جهانی حقوق‌بشری مواجه شده‌است. دیروز سازمان عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای از ادامه‌ی ممنوعیت آموزشی دختران در افغانستان انتقاد کرده بود و از رهبران جهان خواسته بود تا طالبان را در مقابل اعمال شان پاسخ‌گو کنند.
