جنبش زنان معترض افغانستان گفتهاند که پس از رویکار آمدن گروه طالبان، تمام زنان در افغانستان بهطور کُلی به حاشیه رانده شدند. زنان در افغانستان از حذف سیستماتیک جنسیتی و هویتی تا قتل و شکنجههای روحی و جسمی از سوی طالبان در یک بی سرنوشتی مطلق بهسر میبرند.
این زنان گفتهاند: طالبان تحصیل و کار را ازما گرفتهاند و ما با مشکلات شدید اقتصادی روبرو هستیم، تا آنجا که حتا مجبور شدیم اعضای بدن و کودکان خودرا بهفروش برسانیم تا از تلف شدن بقیه اعضای خانواده جلوگیری کنیم.
جنبش زنان معترض افغانستان، روز چهارشنبه (۱۰ عقرب/ ۱ نوامبر) در طی یک برنامه اعتراضی گفتهاند که بیشتر از دوسال میشود که اعضای این جنبش هیج شغلی ندارند، بنابراین بخاطر زنده ماندن خود و خانواده از روی اجبار دست به گدایی زدهاند. این جنبش همچنان افزوده است که در حاضر تمام زنان در افغانستان بهویژه آنانی که نانآور خانواده بودهاند هم سرنوشت هستند.
این زنان در پایان برنامه اعتراضی خویش، از تمام نهادهای حقوقبشری و سازمانهای بینالمللی خواستهاند تا زنان را از این وضعیت رقتانگیز نجات بدهند.
جنبش تصریح کرده است که بیتوجهی و نادیده گرفتن زنان افغانستان که نصف نفوس این کشور را تشکیل میدهند بزرگترین جنایت بشری است.