حمله انتحاری بر شفاخانه صد بستر برچی یکی از دردناک‌ترین حملات انتحاری علیه هزاره‌ها میباشد. این حمله در ۲۳ ثور ۱۳۹۹ که برابر است با ۱۳ می ۲۰۲۰، در منطقه هزاره نشین شهر کابل صورت گرفت. مهاجمان مسلح ابتدا با منفجر کردن بمب در دروازه ورودی این شفاخانه زمینه ورود اعضای دیگر گروه‌شان را فراهم نمودند و بعد مهاجمان مجهز با سلاح‌های مسلسل، کلاشنیکوف و بمب دستی وارد این شفاخانه شدند و به مدت پنج ساعت دست به قتل عام زنان و کودکان زدند.
شاهدان عینی می‌گویند، مهاجمان به زبان‌های پشتو و اردو حرف می‌زدند و از جای دیگر دستور می‌گرفتند.
دردناک‌ترین قصه‌ای این قتل عام جایی است که یک زن که به تازگی طفل به دنیا آورده بود توسط تروریستان با ضرب گلوله کشته می‌شود. در این حمله وحشتناک، یک کودک توانست از مرگ نجات پیدا کند. این کودک نوزاد “محمد” نام داشت که تنها چند ماه قبل از حمله به دنیا آمده بود و در زمان حمله، مادرش او را برای واکسن زدن به شفاخانه آورده بود.
این کودک به دلیل شجاعت یکی از پرستاران شفاخانه که به طور قهرمانانه او را در آغوش گرفت و از میان آتش سوزی و غبار و خاکسترهای حمله خارج کرد، توانست از مرگ نجات پیدا کند.
آمار کشته و زخمی بیش از ۶۰ نفر اعلام شد، طالبان این حمله را بر عهده نگرفتند، اما آن‌ها بخاطر فشار آوردن به حکومت که خواسته‌های‌شان پذیرفته شود بر مناطق هزاه نشین حملات انتحاری انجام می‌دادند. زیرا می‌دانستند که هزاره‌ها در رسانه‌های اجتماعی حضور فعال دارند و می‌توانند دولت را به چالش بکشانند.
از سوی دیگر، طالبان و گروه‌های تروریستی بخاطر عصبیت قومی و برتری جویی و این‌که هزاره‌ها در آینده ممکن است خطر جدی برای تمامیت خواهی آن‌ها تبدیل شود دست به قتل عام هزاره‌ها می‌زدند و این روند تا کنون ادامه دارد.
گروه‌های افراطی دیگر نیز شبیه داعش که در قسمت وجود داعش در افغانستان شک و شبکه‌های وجود داشت، به قتل عام هزاره‌ها می‌پردازند و این روند تا هنوز جریان دارد.
محسن آرا
