فران اکوایز به تاریخ 18هم ماه می 2023 در یک کنفرانس خبری در مورد چشم دیدها و یاداشت‌هایش از افغانستان گزارش ارائه نمود. در این گزاش در مورد وضعیت کودکانی که در سوء تغذیه حاد به سر می‌برند، کودکان کار، دخترانی که از حق آموزش محروم گردیده‌اند و خانواده‌هایی که نیاز شدید به کمگ فوری دارند معلومات ارائه کرد.
این نوشته ترجمه گزارش وی می‌باشد که از انگلیسی به فارسی برگردان شده است.
منبع: UNICEF
نویسنده: فران اکوایز
برگردان: قدرت‌الله رفعتی
گزارش
چند هفته پیش، من از یک کلینیک صحی در خارج از کابل بازدید کردم، مملو از کارکنان صحی زن، و صف‌های مادرانی بود که صبورانه منتظر پرستاران بودند تا نوزادان خود را واکسینه کنند. یک مادر به من اعتماد کرد که قطره فلج اطفال را به او بدهم. و وقتی پرستار تایید کرد که نوزادش از فلج اطفال در امان است، لبخند زد.
من به دری یا پشتو صحبت نمی‌کنم، اما به عنوان یک پدر و مادر، ناگفته‌های از یک آرامش را می‌فهمم.
در سراسر افغانستان، نزدیک به ۱۶ میلیون دختر و پسر، مانند پسر و دختر من، مانند پسران و دختران شما، وجود دارد که این امداد برای آنها دور از دسترس است.
آنها گرسنه از خواب بیدار می‌شوند. گرسنه به رختخواب می‌روند. آنها آب تمیزی برای رفع تشنگی ندارند. یا پتوهای نرمی که در آن بخوابند. آنها بیش از حد عادت کرده‌اند که در خانه، خیابان‌ها، در مزارع، در معادن، و در مغازه‌ها کار کنند. بسیاری از آنها در ترس از خشونت و ازدواج زودهنگام زندگی می‌کنند. بسیاری از آنها زیربار مسئولیت بزرگسالان هستند. بسیاری از آنها از تحصیل محروم شده اند-امید آنها برای زندگی بهتراز بین رفته است.
از آن‌جایی که افغانستان، کشوری است به شدت آشفته و با فاجعه‌های انسانی، بلایای مرتبط با آب و هوا، و نقض فاحش حقوق بشر، بسیاری از مردم فراموش کرده‌اند که افغانستان یک بحران برای کودکان است.
این یک بحران است که هر روز بدتر می‌شود. تخمین زده می‌شود که ۹۰ درصد افغانستانی‌ها در آستانه فقر هستند و کودکان بار آن را تحمل می‌کنند.
انتظار می‌رود ۲/۳ میلیون کودک تا پایان سال ۲۰۲۳ با سوء تغذیه حاد مواجه شوند. ۸۷۵۰۰۰ نفر از آنها به درمان برای سوء تغذیه حاد شدید نیاز دارند – یک وضعیت تهدید کننده زندگی در افغانستان جریان دارد.
همچنین، امسال، حدود ۸۴۰۰۰۰ زن باردار و مادر شیرده احتمالاً دچار سوءتغذیه حاد می‌شوند که توانایی آنها را برای ارائه بهترین شروع زندگی به نوزادانشان به خطر می‌اندازد.
اگرچه جنگ در اکثر موارد متوقف شده است، دهه‌ها درگیری به این معنی است که هر روز حقوق کودکان به وحشتناک‌ترین راه ها نقض می‌شود. افغانستان یکی از آلوده ترین کشورهای جهان به سلاح است. بیشترین تلفاتی که وجود دارد، کودکان هستند.
داده های اولیه حاکی از آن است که بین جنوری تا مارچ سال جاری، ۱۳۴ کودک توسط مواد منفجره کشته یا معلول شده‌اند. این واقعیت افزایش خطرهایی است که کودکان افغانستان با آن مواجه‌اند، آنها در مناطقی که قبلاً به دلیل جنگ غیرقابل دسترس بوده‌اند، در حال کاوش می‌باشند.
بسیاری از کشته‌شدگان و معلولان کودکانی هستند که برای درآمد، ضایعات فلزی جمع‌آوری می‌کردند.
تقریبن ۱.۶میلیون کودک در افغانستان در دام کار گرفتار شده‌اند. کودکان شش ساله در شرایط خطرناک کار می کنند تا به والدین خود کمک کنند تا کمی نان، لوبیا، سیب زمینی روی میز بگذارند.
دختران در سراسر افغانستان بیش از سه سال است که از حق خود برای یادگیری محروم شده‌اند. ابتدا به دلیل کووید ۱۹ و سپس از سپتامبر ۲۰۲۱، به دلیل ممنوعیت تحصیل در مکاتب، نیازی نیست از تاثیر این غیبت‌ها بر سلامت روان آنها بگویم.
علیرغم چالش‌های بعدی، از جمله ممنوعیت‌ها و دستورالعمل‌های غیرقابل قبول اخیر که زنان افغانستان را هدف قرار می‌دهد، یونیسف آن‌جا هست. ما متعهد هستیم که مانند ۷۵ سال گذشته، برای زنان و کودکان افغانستان بمانیم.
• ۷.۵ میلیون نفر از امکانات بهداشتی تحت حمایت یونیسف بهره مند شدند.
• ۶۰۰۰۰ پسر و دختر در کلاس‌های آموزشی درس آموختند که ۵۵ درصد آنها دختر هستند.
• بیش از ۱۴۰۰۰۰ کودک زیر پنج سال به دلیل سوء تغذیه حاد شدید تحت درمان قرار گرفتند،
• ۸۶۰۰۰ خانوار کمک‌های نقدی بشردوستانه دریافت کردند. اما نیازها هر روز بیشتر می‌شوند.
درخواست کمک بشردوستانه یونیسف برای کودکان تنها ۲۲ درصد تامین شده است. حالا ماه می است. در نیمه سال. در عمل، این بدان معناست که ما نمی‌توانیم از همه کودکانی که باید حمایت کنیم، حمایت کنیم.
بنابراین، ما از جامعه جهانی می خواهیم که با هم متحد شوند و به ما کمک کنند تا رنج کودکان، زنان و خانواده‌ها را در افغانستان کاهش دهیم. این مصیبت ساخته آنها نیست.
ما باهم می‌توانیم – و بنابراین باید – زندگی آنها را سالم‌تر و امیدوارتر کنیم. اما اکنون به کمک فوری نیاز داریم.
