دشت برچی، یکی از ناحیههای شهر کابل است که بیشترین جمعیت را در خود جا داده است. اکثریت باشندگان این محل، فقیر اند و در طول سالهای متمادی از خدمات اولیه محروم بودند.
مردم این ناحیه علاوهبر بهرمند نبودن از خدمات و سهولاتهای شهری، از دیر زمانی است که با کمبود جدی آب مواجه اند. ساحه ریگریشن آسیا بینی از مربوطات ناحیه سیزدهم شهرکابل است.
به گفته باشندگان این محل، نزدیک به یک سال است که آنان با کمبود شدید آب مواجه هستند که زنان، کودکان و مردان از صبح وقت تا دل شب، برای بدست آوردن مقدار اندکی آب، مجبور هستند؛ در پشت درهای مساجد و خانههای مسکونی که آب دارند، در صف های طولانی انتظار بکشند.
آنان از کمبود آب آشامیدنی به شدت انتفاد داشته و میگویند؛ در کنار بحران فقر و بیکاری، نبود آب آشامیدنی و صحی، زندگی را برایشان دشوار کرده است. به گفته مردم این محل اگر مشکل کمآبی در این ساحه حل نشود، با گرم شدن هوا، فاجعهی انسانی رخ خواهد داد.
مردم از شرکتهای آبرسانی نیز انتقاد دارند، به گفته آنان، شرکتهای آبرسانی با بلند بردن قمت هر مترمکعب آب پول هنگفتی را از مردم میگیرند؛ اما برای مردم آب مورد نیازشان را تهیه نمیکنند.
با این حال، مسوولان شرکتهای آب رسانی از مسوولان ناحیه 13 و وزارت انرژی و آب طالبان شکایت دارند، میگویند؛ ادارههای مربوطه برای حل این چالش با مردم غرب کابل و شرکتهای آبرسانی خصوصی همکاری نمیکنند؛ بلکه همواره بهانه تراشی و مشکل خلق می کنند. به بهانه نداشتن جواز، مانع حفر چاههای عمیق حتا در داخل خانههای مسکونی نیز میشوند.
تغییرات اقلیمی و کاهش بارش برف و باران، رشد جمعیت، استفاده بیرویه و تغییر سبک زندگی مردم از دلیلهای کمآبی در افغانستان خوانده شده است. از سویهم، افغانستان سرشار از منابع آبیِ زیرزمینی بوده و به د لیل ضعف مدیریتی و نبود افراد متخصص، آب دریاها با عبور از خاک افغانستان به کشورهای همسایه به شکل رایگان سرازیر میشود.
متین