شورای جهانی هزاره ها حدود چهار ماه می‌شود که در خواب خرگوش فرو رفته است. بعد از کشمکی که بین اعضای این شورا بوجود آمد اکنون این شورا از صحنه سیاسی و اجتماعی کاملن حذف شده و یا هیچ حرکت و جهت گیری ندارد.
بعد از حمله انتحاری مرکز آموزشی کاج که تظاهرات میلیونی در سراسر جهان راه اندازی شد و کارزار هشتگ نسل کشی هزاره‌ها را متوقف کنید تا حدودی از ابتکارات این شورا بود، اکنون این شورا حتی قادر به صدور اعلامیه نیز نمی‌باشد.
از زمانی که کارزار هشتگ نسل کشی هزاره‌ها شروع گردید تاکنون بیش از پنجاه میلیون هشتگ زده شده است. این کارزار امید و انگیزه برای مردم ایجاد کرد و تمام چشم و امید مردم هزاره بعد از سقوط نظام جمهوری افغانستان به این شورا بستگی داشت. اما در اثر اختلافات درون تشکیلاتی، فعالیت‌های شورا متوقف و هیچ اطلاع رسانی از کارکردهای آن بیرون داده نمی‌شود.
قرار بود که هیات موسسین شورا به زودی انتخابات زودهنگام‌آن‌را برگزار کنند. اما بیش از چهار ماه می‌‌گذرد که هیچ نشانه‌ای از برگزاری انتخابات این شورا دیده نمی‌شود. هزاره‌ها در توییتر تاهنوز با هشتگ زدن و گرفتن اسپیس‌های طوفان توییتری سعی بر زنده نگهداشتن دادخواهی نسل کشی هزاره ها را متوقف کنید، دارند. ولی دیده می‌شود که مدیران شورای جهانی هزاره حرفی برای گفتن ندارند.
هیات مدیره شورای جهانی هزاره نه عزم کار دارند و نه هم با همدیگر کنارمیایند و از سوی دیگر اراده‌ی هم برای برگزاری انتخابات مجدد وجود ندارد. اما آنچه واضح و مشخص است خودخواهی این افراد باعث شده که عزمت و جایگاه شورا تقلیل پیدا کند و امید مردم هزاره از کارهای تشکیلاتی بیش از قبل به بن بست بخورد. این شورا می‌توانست خلائ ساختاری و آدرس واحد را در‌جامعه هزاره پر کند ولی اکنون به بز قربانی میدان بزکشی تبدیل شده است.
نسل کشی هزاره‌ها همچنان در مناطق مختلف هزارستان جریان دارد. گزارش‌های متعدد و موثقی از ظلم کوچی‌ها و پشتون‌های محل در منطقه جوی نوی استان ارزگان از طریق خبرگزاری صدای شهروند و رسانه‌های دیگر نشر گردید. همچنین کوچی‌ها امسال به شکل بی‌سابقه‌ی در مناطق هزارستان هجوم برده اند و باعث ویرانی خانه‌ها، تخریب اموال و زمین‌های زراعتی، قتل، کوچ اجباری و غصب زمین‌های مردم هزاره گردیده است.
در این برهه‌ی حساس نیاز بود که یکبار دیگر شورای جهانی هزاره با قدرت و اداره محکم کنار مردم ایستاد می‌شد و با راه اندازی تظاهرات میلیونی صدای مردمی می‌شد که زیر ظلم و جنایت کوچی‌ها قرار دارند. اما متاسفانه این شورا در خواب خرگوش فرو رفته است و با این حساب دیگر امیدی از هیات مدیره‌ای این نهاد وجود ندارد و هزاره‌ها یکبار دیگر بعد از شهید مزاری بی سر ماندند.
